W "konwersji liczb" (główne menu Plik | Konwertowanie liczb), można napisać dowolną liczbę cyframi arabskimi i przekształcić ją na cyfry rzymskimi lub w systemie szesnastkowym (i odwrotnie). Cyfry rzymskie - jedne z najstarszych, przetrwały do dziś i są dość powszechnie stosowane. Cyfry rzymskie stosuje się do oznaczania wieku, numeracja rozdziałów w książkach, itp.
Podstawowe liczby rzymskie:
| I = 1 | V = 5 | X = 10 | L = 50 | C = 100 | D = 500 | M = 1000 |
Symbole się powtarzają w celu utworzenia większej ilości (nie więcej niż 4000), a gdy różne symbole są połączone, większe jednostki poprzedza mniejszy. Niektóre cyfry mogą się powtarzać (I, X, C, M), ale nie więcej niż trzy razy. Na przykład, cyfra 283:
CCLXXXIII,
tj. 200+50+30+3=283. Symbol oznaczający 100 (C) powtórzono dwukrotnie, symboli roznaczający 10 (X) i 1 (I) powtórzono trzy razy.
Rzymianie zazwyczaj zapisywali IIII jako 4 i 40 jako XXXX. Aby skrócić długość numerów "reguła odejmowania" pojawił się w późniejszych czasach rzymskich i była powszechnie używana w średniowieczu. "Reguła odejmowania" pozwala na użycie sześciu związku symboli, w którym mniejsza jednostka poprzedza większą:
| IV = 4 | IX = 9 | XL = 40 | XC = 90 | CD = 400 | CM = 900 |
Inne "odjęte" symbole nie są dozwolone. Tak więc 99 musi być zapisane jako XCIX, a nie IC.
Z pomocą cyf rzymskich można zapisywać i duże liczby. Aby to uczynić nad cyframi,które oznaczają tysiące zapisujemy linię, a nad cyframi oznaczającymi miliony podwójną linię.
Na przykład cyfra 123123 będzie tak wyglądała:
______ CXXIIICXXIII